THEMAKRANT GELD (editie 24, april 2025)

door Peter Verdurmen

Artiesten zijn gul met complimenten, toeristen kijken hun ogen uit. Wie het Ledeltheater in Oostburg binnenstapt heeft het gevoel in een tijdmachine te zijn beland. Het nostalgische kassa-loket met veel glas is dé blikvanger van de entree. Bijna 70 jaar oud is hij nu. ,,Er is nooit iets aan veranderd”, zegt Ledel-directeur Justyna Bolsius.

Hoeveel filmkaartjes zijn daar wel niet verkocht sinds de opening van het theater in 1956? Het moet een duizelingwekkend aantal zijn.
Iconische films als Breakfast at Tiffany’s, Lawrence of Arabia, The Sound of Music en Butch Cassidy and the Sundance Kid, ze hebben er allemaal gedraaid. Sommige wel een week of zes.

Blue Movie

Blue Movie, die uitkwam in het jaar 1971, spande de kroon. De film vol onverbloemde erotiek van Nederlandse bodem met in de hoofdrollen Hugo Metsers, Carry Tefsen en Kees Brusse werd door bioscoopexploitant J. Standaert ontelbare keren geprolongeerd. Dat had een reden: Blue Movie lokte een massa Vlamingen naar de grensbioscoop, want in België was de oh-la-la film verboden.

In het vrijgevochten Nederland kwam Blue Movie gewoon door de filmkeuring. Vlaamse busondernemers grepen hun kans: een tripje naar de bioscoop in Oostburg werd een populair uitje. De Zeeuws-Vlaamse filmminnaars vonden het allemaal maar zo zo. In het Ledel draaide nauwelijks nog een andere titel, nog afgezien van het feit dat menigeen weinig ophad met Blue Movie. Een Oostburger vond het onbegrijpelijk dat de seksfilm zo lang in het Ledeltheater draaide. ,,Het is jammer voor de mensen van hier die ook wel eens een filmpje willen pikken”, liet hij de PZC-verslaggever optekenen. Zoals Cruyff opmerkte, een nadeel kan ook een voordeel zijn. Bij de Ledel-exploitant stroomden de franken binnen. Hierdoor kon Standaert investeren in een nieuw filmdoek en verlichting.

Kroonjuwelen

In de strijd om West-Zeeuws-Vlaanderen in oktober 1944 werd Oostburg zo goed als met de grond gelijk gemaakt. De wederopbouw werd na de bevrijding voortvarend ter hand genomen. Het Ledeltheater behoort tot de kroonjuwelen van de herbouw van de Eenhoornstad. De ontwerper was de architect Bob Rosenkranz uit Oostburg. Eenvoudige, strakke vormen, moderne materialen, grote ramen en open ruimtes kenmerken de wederopbouwstijl. Daarbij stond de functionaliteit voorop.
In het Ledeltheater, dat grotendeels op vrijwilligers draait, ga je terug in de tijd. Justyna Bolsius: ,,We hechten aan tradities. De filmbezoeker krijgt bij ons, net als in de jaren vijftig, nog steeds een ouderwets kaartje.’’

foto: Als je naar de bios in het Ledeltheater gaat krijg je nog steeds een ‘ouderwets’ kaartje, een traditie waar men aan hecht. | foto Peter Verdurmen