Een leven zonder mobiele telefoon en internet. Hoe hadden mensen dan contact met elkaar? We schreven brieven of als we haast hadden een briefkaart, belden met de vaste telefoon of als je die niet had vanuit een telefooncel. Dringende boodschappen werden per telegram verzonden en bedrijven hadden een telex. Het winternummer van Zeeuws Weerzien, staat helemaal in het teken van communicatie. Veel leesplezier!
De nieuwe Zeeuws Weerzien ligt voor u klaar op diverse afhaal- oftewel distributiepunten!
Vrijwilligers gezocht voor onze leesteams!
De gratis kwartaalkrant van Zeeuws Weerzien, vol artikelen over het Zeeland van de vorige eeuw, is bedoeld voor (oudere) inwoners van Zeeland: om zelf te lezen, maar vooral als aansporing om samen met anderen herinneringen op te halen en zo met elkaar in contact te komen. In heel Zeeland houdt Zeeuws Weerzien leesbijeenkomsten, waar ouderen samen met onze vrijwilligers praten over het thema van de krant. Om met name aan de groeiende vraag naar leesbijeenkomsten te kunnen voldoen, zijn wij op zoek naar extra helpende handen. Lijkt het u leuk om gastheer of -vrouw te zijn? In alle regio’s van Zeeland zoeken wij nieuwe collega’s die 4x per jaar een ochtend of middag willen begeleiden. Kom een keer langs of neem contact op met Rina Cevaal via leesteams@zeeuwsweerzien.nl.
Met uw bijdrage kan Zeeuws Weerzien blijven bestaan. Wij zijn ANBI-geregistreerd, dus uw gift is aftrekbaar van de belasting. U kunt uw gift rechtstreeks overmaken via
IBAN NL 37 RABO 0336 2762 73.
Hartelijk dank voor uw steun!
Sommige ouderen kunnen onze krant niet zelf ophalen. Neem daarom een exemplaar van Zeeuws Weerzien mee voor iemand bij u in de buurt. Doe hem in de bus of liever nog: geef hem persoonlijk af. Zo bezorgt u ouderen een paar uurtjes nostalgisch leesplezier. Dank voor uw hulp en zegt het voort!
Opoe Pluus
en de krante
Opoe Pluus schreef voa ’n krante,
en dat vond ze harstikke leuk.
Z ‘ield noe eênmael van ouwe diengen,
en nie van die moderrene meuk.
Bie die krante schreven ze over tredisies,
zoas riengsteken en over de rommelpot.
Nie iedereên kenden die vroegere verhaelen
daerom aelden ze die van achter ’t slot.
De mensen kregen vier keer per jaere,
Zeeuws Weerzien, dat is de naem van ’t blad,
Ze bestongen noe à weêr vuuf jaeren,
en z’ adden nog altied ideejen zat.
De redaksie, ’n stel biedante persoanen,
ielden de vienger an de polse, anders gieng ‘ t verkeêrd,
D’r wieren ommers vee te groate stikken angeleverd,
dat kregen ze die schrievers mà nie geleêrd.
Opoe Pluus zeiden ’n keer, noe gaen ik ’s vertelle,
over de keutjesaevud, dat was op Tholen beroemd,
Ze docht, das ’n smaekelukke herinnerieng voa de lezers,
nee, naemen wieren deu Opoe Pluus nie genoemd.
Opoe vertelden van ’n vrouwe, die kwam van over de brugge,
An ‘eur was zo’n keutjesaevud nie besteed,
Waerom nie? was Opoe Pluus d’r vraeg toen,
Nou gewoon, omdat ik niks van biljarten weet!
Jopie Meerman