Lezer Rober Blaakman uit Oostburg dist een smakelijk verhaal op over wat ze vroeger bij hem thuis aten.

door Roger Blaakman

Wat schafte de pot bij ons? Nou heel veel. Bij ons op Nummer Een, een gehucht aan de zee, met hoofdzakelijk  grote gezinnen met landarbeiders,  geen vetpot dus, was totaal geen honger.

De maaltijden waren divers en altijd vers. Verse groente uit eigen tuin. Iedereen had een groten ‘of. Wao kom je dâ nog teeg’n? Beiers, vrenzen en kjiss’n. Het stond  er allemaal. En daar werd dan sleije van gemaakt. Maar we hadden ook uien… voo de juunprol. En wortelen…voo de peekluts. En prei… voo de preiprol. In het najaar en de winter hadden we spruiten. De aardappelen werden ingekuild tegen de winterkou.

Alle bewoners hadden een varkenshok met een of twee varkens. Die werden in het najaar geslacht, in november. De slachtmaand. Als kind waren we er toen heel vroeg als de kippen bij voor een lekker zwerretje. Veel producten  van het varken werden daarna bewaard in witte aarden scheutels. Het vleis wier bewaord oonder ‘n laoge reuzel. Van reuzel mee strope werd stroopvet gemaakt. Heerlijk op de boterham! Overigens… een stroopstuutte krieg’n was nie lekker. Eigen gemaokte bloedwoste, kaontjes, ôôfvlakke en kripp’n. Ook deze producten kwamen allemaal van ’t vêrk’n. Amme en spek gingen in een, van te voren goed schoongeboende, spektobbe. Gebakken dêrums vond ik niet lekker. Wel ’n schelle gebakken spek op m’n brood.

Naast het varkenshok hadden we een oenderkot. Altijd verse eitjes. En de kippen werden  geslacht. Nog zie ik mijn opa, met zijn handen als kolenschoppen, aan een oenderbille kluiven. Het sausvet liep in straaltjes langs zijn altijd aanwezige stoppelbaard naar beneden.

Naast het kippenhok stond oons konijnenhok. Ook de konijnen werden door mijn vader  geslacht.
(Wâ kon’n die mens’n  vroeher toch  vee ee.) Gebraden waren ze heerlijk. Mijn vader vond de niertjes ervan erg lekker. En aan de bost kon je zo lekker lang bluuv’n  kluuv’n. De vachten van de geslachte konijnen werd bewaard en gedroogd. Die werden later verkocht aan een opkoper die langs de deuren kwam.

foto: Roger Blaakman is een heerlijke traditionele maaltijd aan het voorbereiden. | foto Roger Blaakman