door Allie Barth

In mijn vorige column schreef ik wat over dat hele oude archiefgebouw in de Wijngaardstraat in Goes. Daarvan is helemaal niets bewaard gebleven. Het werd grondig gesloopt. Er rest nog slechts een openluchtgang vanaf de straat naar een tweetal horecazaken.

Daar is het beter toeven dan in vroeger tijden toen wij daar onze werkzaamheden verrichtten. Zo ontbrak er ook een warmwatervoorziening. De werkster moest bij de schoonmaakwerkzaamheden altijd eerst een ketel warm water aan de kook brengen en in dat geval werd ook het water voor de koffie opgewarmd. Verzoeken aan het hoofd van de afdeling Onderhoud Gebouwen van de gemeente om een warmwatervoorziening waren vruchteloos. Die antwoordde altijd met het standaardzinnetje: ,,Nee, daar is geen geld voor.”

Toch moet de man op zeker moment een goede bui hebben gehad, want wat schetste onze verbazing toen op zekere dag een monteur ons gebouw kwam binnenlopen met de mededeling: ,,Ik kom een geiser aansluiten” terwijl hij ons zo’n apparaat toonde. Weliswaar één die oud en der dagen zat was, maar op vlotte wijze begon hij met de werkzaamheden. Eerst kijken waar de gasleidingen liepen en daarna bepalen waar dat ding moest komen te hangen in de buurt van de waterleiding. Dat laatste was geen probleem. In dat keukentje was een waterleiding en een kraan. En er liepen vier gasleidingen. Hij koost de minst verroeste uit en ging vol kwinkslagen aan de slag. Hij was een vrolijke jongen. En toen hij klaar was – de geiser hing en was aangesloten op water en gas -, nodigde hij ons allen uit om het in bedrijf stellen bij te wonen. Dat deden we, verheugd en blij. Hij draaide de gaskraan van de geiser open, ontstak een lucifer en hield die voor de geiser. Maar er gebeurde niets. Nog een lucifer. Weer niks. De derde hield hij te lang in zijn vingers en hij sprak een minder net woord toen hij zijn vingers verbrandde.

Hij ging de leidingen eens na en kwam tot de conclusie dat hij de geiser had aangesloten op een loze leiding. Ook de andere zouden nooit een brandende geiser opleveren.

Toen we dat aan het hoofd van OG meedeelden, kwam die na een aantal weken met een boilertje van voor Wereldoorlog II. Uiteindelijk beschikten we toch over warm water.

foto: Een vooroorlogse boiler. | foto José Luiz Bernardes Ribeiro / Wikimedia Commons