door Jopie Meerman

Wij wonen sinds 10 jaar hier aan het water in ons mooie appartement. Het is vanaf ons balkon genieten van het prachtige uitzicht en veel bedrijvigheid op de steiger. Vooral bij iedereen die bij ons te gast is (bij onszelf ook trouwens) is het zicht op Tholen het neusje van de zalm. Een vakantiefolder waardig.

Maar als in de zomer de temperaturen stijgen verandert ons uitzicht en dus ook het genieten. Want door blauwalg verandert de kleur van het water en wat erger is, er komt een nare geur te hangen. Ruik je dat? Doe de balkondeur maar dicht!

Dan vraag ik me af, waar is de geur gebleven van de klappers op de stenen tussen de paaltjes aan de dijk. Maar toen was het hier nog eb en vloed. Dus het is inmiddels echt een herinnering aan vroeger. En vanzelf denk je dan, waar zijn die geurtjes van vroeger gebleven?

Wie herinnert zich niet de timmermanswinkel waar je, op veilige afstand, mocht kijken. En waar een aparte geur hing van het zaagsel op de grond. En ik zie mezelf weer naar school lopen langs de bakkerij, waar je in de ochtend de verleidelijke geur van vers brood rook.

De was die op maandag hing te wapperen aan de drooglijnen zodat je ’s avonds zo heerlijk door die buitenlucht snel in slaap viel. Kwam je op vrijdag uit school dan rook de kamer naar boenwas en spiritus. Tot mijn schande moet ik jullie iets bekennen. Als ik nu visite krijg, pak ik een spuitbus meubelwas Pledge, zwaai er een keer mee in het rond en de gasten die arriveren zeggen dan: zo Jopie, je hebt lekker gewerkt…

Nu voel ik me door al die nostalgie een beetje oud, zoveel herinneringen. Want ook paarden beslaan gebeurt niet meer in de travalje op de Markt, maar zie je op zomermarkten als attractie. Die geur doet me ook denken aan het branden van een varken bij de slachter. Ik zal dan ook geen uitnodiging voor een BBQ afslaan om die lucht weer een keertje op te snuiven.

Uiteraard waren er vroeger en soms ook nu nog, geurtjes waarvan je bijna moet kokhalzen. Als er gegierd werd in de polder of de sloten rietvrij werden gemaakt. Maar ja, je woont nu eenmaal op het platteland en voor je het weet zijn ook die luchtjes verdwenen.

foto: Boerendag in Burgh: het beslaan van een paard. | foto Jopie Meerman