THEMAKRANT GELD (editie 24, april 2025)

door Johanna Brouwer

Begin jaren ’80 deden we woningruil met een gezin in het Duitse Westerwald. In het kleine  dorpje Neunkhausen hadden ze nog nooit gehoord van toerisme en werden we welkom geheten door twee jongetjes in lederhosen met een schoolbordje. ’Herzlich Wilkommen familie Brouwer’ stond erop.

Voordeel van woningruil is dat er speelgoed en buurkinderen aanwezig zijn voor je eigen kroost zodat de ouders lekker kunnen niksen. Er was een café met eetgelegenheid en daar gingen we ’s avonds schnitzels zo groot als dakpannen eten. Na een paar dagen waren de D-Marken op.

Suikerspinkapsel

Vanuit Nederland hadden we kascheques van de Postbank meegenomen; daar kon je in het buitenland geld mee opnemen en gelukkig stond er in het dorpje ook een winkeltje, annex drogisterij en postkantoor. Het werd bemand door een dame met een prachtig suikerspinkapsel.

De suikerspin draaide de cheque een paar keer om en om, maar moest toen bekennen dat ze die ‘noch nie gesehen hat’. Ze moest zich eerst eens ‘erkundigen’ met haar chef. Of we morgen nog maar eens terug wilden komen.

Bang

Dat wilden we uiteraard, maar helaas: we moesten het haar maar niet kwalijk nemen, maar ze durfde het niet aan om ons D-Marken te overhandigen. Ze had weliswaar van haar chef te horen gekregen hoe het moest, maar ze was erg bang om fouten te maken. Dus of we maar naar het stadje Altenkirchen wilden rijden, 25 kilometer verderop, daar stond een echt postkantoor en daar zouden ze er wel raad mee weten.

foto boven: Schnitzels zo groot als dakpannen.| foto Peter de Jonge