THEMAKRANT DAT MAAKTE JE ZELF (editie 25, JULI 2025)

door Jan Dirk van Scheyen

Hij bestond al heel lang toen ik nog piepjong was: de beroemde Simson reparatiedoos. Had je fiets een lekke band, dan ging je met de inhoud van dit rood-zwarte blikken doosje aan de slag om weer zo snel mogelijk in het zadel te kunnen zitten. Nu zouden we zeggen: bandje plakken, en dóór…

Ik was niet echt een handig jochie, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik in de jaren zestig van de vorige eeuw samen met een vriendje een lekke band repareerde met behulp van de iconische Simson reparatiedoos, die trouwens nog altijd verkrijgbaar is. Het geheim was de tube solutie die erin zat: krachtige rubberlijm waarmee je een plakkertje superstevig kon bevestigen op de plek waar het lek zat.

Op z’n kop

Je lekke fietsband plakken, dat deed je toch zelf?

Eerst natuurlijk de fiets op z’n kop zetten en de buitenband er af wippen. Was het lek eenmaal opgespoord, dan schuurde je er wat omheen om vervolgens de lijm aan te brengen en de plakker over het lek te plakken. Goed aandrukken, even wachten en je kon je weg vervolgen op je herboren stalen ros met terugtraprem.

En lukte het niet meteen om het lek op te sporen, dan dompelde je de opgepompte binnenband eventjes onder in een gereedstaand teiltje met water. Waar het water begon te borrelen, zo wist je, bevond zich het vermaledijde lek….

In huis

In 2006 kwam het 40 miljoenste exemplaar van de legendarische Simson reparatiedoos van de fabrieksband. Bijna ieder Nederlands gezin heeft wel zo’n setje in huis dat bestaat uit bandenlichters, plakkers, schuurpapier en de tube solutie. Het uiterlijk van het rood-zwarte doosje is in de loop der jaren nauwelijks veranderd en dat terwijl de geschiedenis van Simson – een merk vernoemd naar de sterke man Simson uit het Oude Testament – toch héél ver terug gaat. De joodse ondernemer Louis Wijnberg uit Groningen vond de Simson solutie zo’n 135 jaar geleden uit en de samenstelling van deze rubberlijm is tot op de dag van vandaag vrijwel niet veranderd.

Fietsenmaker

En als ik vroeger eens een keer geen zin had om mijn lekke band eigenhandig te plakken, toog ik met mijn gestremde rijwiel naar fietsenmaker Klaassen op de hoek van de Olmenlaan en de Seisweg in Middelburg. Daar konden ze de band voor een schappelijk prijsje herstellen. Als ik de fiets daar dan ter reparatie had achtergelaten, was het op de terugweg naar huis altijd moeilijk om niet toe te geven aan de verleiding om een frietje te halen bij de naast de fietsenmaker gevestigde frituur van meneer Mol. Een frietje zonder kostte bij Mol 50 cent, en een frietje mét, het astronomische bedrag van 60 cent…

foto boven: Wie kent hem niet? De Simson reparatiedoos. Zo zag-ie er vroeger uit.