THEMAKRANT WAT SCHAFT DE POT? (editie 26, OKTOBER 2025)

door Willem Staat

Corrie Corbijn – de Jager (95) nam in de jaren vijftig van de vorige eeuw haar peuterdochter, nu mijn vrouw Trudy, mee naar de slikken bij Kats. Het gezin huisde in een boerenarbeiderswoning in de Leendert Abrahampolder.

Moeder en dochter hoefden maar de hoge Oosterscheldedijk over te steken om luilekkerland te bereiken waar lamsoor en zeekraal welig tierden.

De zeegroenten waren onderdeel van de maaltijd, die verder meestal bestond uit aardappels in botersaus en een ei. Lamsoor en zeekraal werden wel voedsel voor de armen genoemd. Het was immers gratis.

Tegenwoordig gaan de zeegroenten tegen flinke prijzen over de toonbank. Zeekraal en lamsoor zijn inmiddels exclusieve ingrediënten van restaurantmaaltijden. Dat laatste merkten Trudy en ik in Friesland. Terwijl de eigenaar van een eetgelegenheid ons de maaltijd serveerde vertelde hij met trots dat er iets heel bijzonders op ons bordje lag. ,,O, lekker ouderwets”, reageerde Trudy, ,,Zeekraal. Dat aten we vroeger drie keer in de week.”

foto: Vrouwen uit Arnemuiden snijden rond 1920 zeekraal op de schorren. Ze maakten van hun schorten een soort broek. De vrouw rechts met de korf in haar hand is Mie Wondergem. Foto: F. Den Boer/ZB/Beeldbank Zeeland. Rec. nr. 651