De etaleur en de BeHa’s

door Jan Roodenburg

Jan Roodenburg uit Middelburg bracht een deel van zijn jeugd door in het na-0orlogse Vlissingen. Hij woonde met zijn familie aan de Nieuwendijk, boven de winkel van de Gezusters Motké.

Aan de Nieuwendijk in Vlissingen  was er vóór WO-II een winkel waar dameslingerie en babykleertjes te koop waren. De eigenaren waren de gezusters Motké. In de laatste dagen voor het einde van de oorlog werd er hevig gevochten in de oude binnenstad van Vlissingen. Van het  pand van de gezusters was weinig meer over. Van het pand er naast, het voormalige woonhuis van de bekende schrijfsters Betje Wolf en Aagje Deken was alleen nog een krater over.

Na de bevrijding werd er puin geruimd en kwam de wederopbouw op gang. In 1949 kon de nieuwe winkel geopend worden op de oude plaats. Het pand telde boven de winkel twee etages en een zolder.

Mijn vader had een baan gekregen in Vlissingen en dus moesten we als gezin verhuizen naar Vlissingen. Bij zijn zoektocht naar een geschikte woning stuitte hij op de tweede etage boven de winkel op de Nieuwendijk. De locatie en de woning stonden hem wel aan en dus verhuisden we in juli 1949 van Kortgene naar Vlissingen.

Een advertentie uit 1933 van de Gezusters Motké.

Het was de gewoonte dat om de paar maanden de etalage van de winkel veranderd werd. Ik zal een jaar of veertien zijn geweest toen  ik thuis kwam uit school en er een etaleur de winkel uitkwam. Ik was benieuwd naar het resultaat van zijn werk. Hij had een wit geverfd boompje geplaatst en daar breeduit een paar BeHa’s in gehangen. Ik schoot direct in de lach. Ook het prijskaartje hing in het boompje én nog een  kaartje met de tekst: ‘Voor deze prijs kunt u ze niet laten hangen!’

De etaleur kwam zijn auto uit en vroeg: ,,Wat sta je daar nou te lachen?” Ik schrok en hield meteen op met lachen, maar gaf wel een eerlijk antwoord: ,,Ik dacht in eerste instantie bij ‘ze’ niet aan BeHa’s maar aan borsten! Met een vette knipoog reageerde de etaleur: ,,Ik kreeg na het opschrijven dezelfde gedachte!”  Hij stapte weer in zijn auto, draaide het raampje open en riep lachend: ,,Niet aan de dames daar binnen vertellen hoor, doei!”

Foto boven: De Nieuwendijk in Vlissingen na de oorlog. De zaak van de Gezusters Motké was aan de linkerkant gevestigd, maar staat nét niet op de ansichtkaart.

Geen reacties

Geef een reactie