door Jopie Meerman-Ottevanger

Volgens mij heeft elk familie wel iets in haar bezit wat echt bij hen hoort. Een voorwerp dat iedereen kent, niet alleen het eigen gezin maar ook degenen die op welke manier dan ook, met hen te maken hebben.

Zo hebben wij, de familie Ottevanger, een schelp. Niet zomaar ’n schelp, maar De Schelp. Het is een grote witte doopvontschelp die mijn vader als 20-jarige kocht bij een visboer. Pa was van 1916, en de schelp pronkt nu nog steeds in de tuin bij een van zijn kleinzoons. Zo oud dus.

Dat grote ding – tegenwoordig zou de schelp in geen geval meer ingevoerd kunnen worden – heeft in al die jaren veel omzwervingen gemaakt.

De naam komt van het gebruik in de kerk waar hij als doopvont werd gebruikt. Het is de schaal van het zwaarste schelpdier, kan een gewicht van 260 kg bereiken en een lengte van anderhalve meter.

De randen van de schelp zijn inmiddels afgebrokkeld, maar in zijn glorietijd pronkte hij in de tuin bij mijn ouders, een dankbaar foto-object. Mijn jongere broer, helaas is hij overleden, werd verteld dat hij niet was geboren, maar in die schelp gevonden was. We hadden de foto als bewijs. Het bijzondere attribuut uit de Indische en westelijke Grote Oceaan werd ook een keer aan de Thoolse braderie uitgeleend  waar het gewicht geraden kon worden. Toen was het nog bijna 40 kg. Weer eens wat anders dan knikkers in een pot.

Maar voor de reuzenoester, of tridacna giga, was niet overal plaats en bij de voorbijgangers in de Molenvlietsestraat in Tholen raakte de bijzondere schelp uit beeld toen moeder naar een serviceflat ging. Mijn broer was de nieuwe bezitter, maar toen ook hij naar een appartement ging, kwam de schelp in onze tuin terecht. Tot ook wij naar een appartement gingen, broerlief weer een huis aan het water  kocht en de schelp dáár een mooi plekje kreeg.

Toen een van onze kleinzoons op school een spreekbeurt hield over onze schaal van de reuzenoester, bleef de monsterschelp na afloop bij onze jongste zoon achter. Sindsdien ligt de schelp nu dáár te pronk. Hij is dus nog steeds in de familie.

Onlangs plaatste ik een foto van ons familiebezit op mijn Facebook. Ik kreeg meteen diverse reacties.

Kijk, dat bedoel ik dus met ‘iets wat bij de familie hoort’.

foto boven: Broer Leen Ottevanger in de schelp. | foto’s privéarchief familie Ottevanger