In de Blauwe Vlinder in Vlissingen zaten dinsdagmorgen 13 juli verschillende vaste bezoekers al te wachten op de komst van twee vrijwilligers van Zeeuws Weerzien om gezellig te babbelen over al die verhalen over grootouders en kleinkinderen uit het nieuwe juninummer van de herinneringskrant. Allemaal hebben ze kleinkinderen, niet te veel ‘want genoeg is genoeg’. Oma ‘woonde in’ herinnerde een van hen zich. ..Dat was gezellig, en je kreeg dubbel cadeautjes. Maar ook dubbel op je duvel als je stout was.’’ Mevrouw Geldof, van Molukse afkomst, groeide op in Djakarta. Ook haar oma woonde in, ‘maar die bemoeide zich niet met onze opvoeding, die gaf alleen advies. En dat doe ik net zo bij mijn kleinkinderen.’’

Melkhandel

Gaandeweg kwamen meneer Lambregtse en mevrouw Geldof erachter dat ze in hetzelfde beroep hadden gewerkt: wijlen meneer Geldof was evenals meneer Lambregtse melkhandelaar, van de veertig die Vlissingen er indertijd telde. ,,Dat ging om losse melk, toen de flessen kwamen, was het snel met ons afgelopen, want die kon je in de supermarkt kopen. Soms had iemand een vuile pan, maar ja, dan deed je toch de melk er maar in.’’ De losse melk werd in Vlissingen gehaald bij het uitgiftelokaal aan de Hogeweg, die de melk betrok van de melkfabriek. In de zomer legden ze ijs rond de melkbussen, om de melk koel te houden.

Mevrouw Lambregtse vertelde dat ze uit Terneuzen afkomstig was en samen met vrijwilligster Margreeth, die ook uit Terneuzen komt, haalde ze herinneringen op aan hoe de stad er toen uitzag. Vrijwilligster Marjo las het verhaal van Opoe Sloe voor en dat leidde weer tot veel opmerkingen over klederdracht. ,,Er waren geen tweedehandswinkels vroeger. Je kreeg afdragertjes en er werd natuurlijk ook veel vermaakt. De mensen waren zuinig op hun spullen.’’

(Bekijk de foto’s van de bijeenkomst. Ze volgen elkaar op als in een diashow)