door Jan Dirk van Scheyen

Soms zegt een foto meer dan duizend woorden. Een oom van mijn vrouw, Wibo, werd onlangs zeventig. Op de bijgaande vrolijke kiek zit een glunderende jonge Wibo op een kar samen met een hoop andere lachende kindertjes.

Een pony vóór de kar wacht geduldig tot hij zijn vrachtje met jeugdig Vlissings ongeregeld mag gaan trekken. Wibo is herkenbaar aan zijn schattige pofbroekje met streepjes, links achter hem zit zijn grote broer Wim.

Wibo denkt zelf dat de foto is gemaakt in 1960 bij een van de evenementen tijdens de viering van het vierhonderdjarig bestaan van Vlissingen, toen de stad een jaar lang feest vierde, een feest dat zijn weerga niet kende.

Wibo weet nog dat hij een jaar of vijf was en dat het een warme dag was toen de foto werd gemaakt. De foto is genomen op de Stenen Beer, vlakbij het oude postkantoor. Zeker weten doet Wibo dat niet, maar ‘daar speelden wij altijd’, zegt hij nu.

Beter

Wat me opviel aan de foto was de vrolijke zorgeloosheid die van de kindertjes afstraalt. Tja, zou het leven toen echt beter zijn geweest dan nu?

Zeker is dat je dit soort taferelen anno 2025 niet meer zo vaak zult aantreffen in de stad. Of het moeten kinderen zijn die in een kar achter een fiets door een zuchtende en puffende pa of moe worden voortgetrokken. En zeker is ook dat je tegenwoordig niet meer zoveel zorgeloze kindersmoeltjes op straat ziet. Om de simpele reden dat er niet veel kinderen meer op straat spelen. Er was in 1960 natuurlijk ook veel minder verkeer, en niemand had een mobieltje.

De zeventigste verjaardag van Wibo werd met familie uitbundig gevierd in het Vlissingse hotel De Zeevaartschool op de boulevard. Ook zo’n plek die jou, als je er bent, decennia terugwerpt in de tijd.

Museum

Het is niet alleen een hotel maar ook een museum, want het interieur en tal van voorwerpen in hotel De Zeevaartschool zijn een tastbare herinnering aan de tijd dat in het gebouw de ‘blikken’ werden opgeleid tot stuurman of machinist. Die combinatie van modern hotelcomfort en historische pracht leverde het hotel een internationale prijs op, het werd onlangs uitgeroepen tot Heritage Design Hotel of the Year 2025.

1965: De familie De Vries in de verbouwde slagerij aan de Walstraat in Vlissingen. | foto privéarchief Jan Dirk van Scheyen

Tijdens het feest ter gelegenheid van Wibo’s zeventigste verjaardag draaide er op een beeldscherm een ‘loop’ met allemaal foto’s van Wibo van vroeger. Op een ervan, uit 1965, prijkt de slagerij van zijn vader, Slagerij De Vries, die was gevestigd in de Walstraat. Wibo kijkt guitig de camera in tussen zijn moeder en oudere zus.

Bus

En dan komen we natuurlijk op een ander puntje dat te maken heeft met vroeger, een heikel punt in dit geval. Want Slagerij De Vries was in de jaren zestig van de vorige eeuw niet de enige slagerij in Vlissingen. Er waren er vele.

Vandaag de dag zit er in het centrum van de stad nog welgeteld één slager. En die verlangt ook terug naar vroeger. Maar niet naar heel vroeger. Hij verlangt gewoon terug naar de tijd dat hij zijn bus achter zijn winkel mocht parkeren. Want, zo heeft de gemeente bepaald, dat mag hij nu niet meer.

Laat ik daarom besluiten met een uitroep, een variant op een regel uit een zeventiende-eeuws geuzenlied: Vlissingen, let op uw zaak.

foto boven: 1960: Wibo op de kar met de andere kinderen. | foto privéarchief Jan Dirk van Scheyen