door Willem Staat

Bijgaande foto van mij en de vrouw met wie ik al ruim 43 jaar gelukkig ben getrouwd is ergens rond 1975 genomen.

We waren nog niet verloofd, want ik zie geen ringen. De vonk sloeg over door persoonlijk contact. Vroeger hadden de mensen meer persoonlijk contact dan nu. Daar wilde ik het even met u over hebben aan de hand van drie voorbeelden van toen en nu.

Nu

1) De wereld is een dorp geworden. Je kunt via Internet een bruidsjurk van pakweg een oude rijksdaalder bestellen. Die wordt dan vanuit China bij je thuisbezorgd.
2) We kunnen zo met iedereen daten en het bed induiken.
3) Iedereen kan haar of zijn mening de wereld in slingeren. Eén mens kan met één berichtje een massa bewegen tot een demonstratie.

Hoe ging het vroeger?

1) De aanstaande bruid ging naar de winkel. Ze paste de uitverkoren jurk. Zat die niet goed, dan kwam ze nog eens terug.  Ze had dus minstens twee keer persoonlijk contact met de verkoopster.
2) Vroeger kreeg je verkering door persoonlijke ontmoeting. Je had oogcontact, een vonk sprong over en je sprak met elkaar.
3) Wanneer je het ergens niet mee eens was sprak je daar iemand op aan of schreef een ingezonden stuk. Als dat niet hielp kon je altijd nog een betoging houden. Toestemming aanvragen, pamfletten ophangen, de publiciteit zoeken en dan maar hopen dat er iemand opdaagt.

Tegenwoordig gaan dingen snel. Eén druk op de knop en het is geregeld.  Vroeger moest je moeite doen om dingen voor elkaar te krijgen.

Er valt nog iets op. In de eerste voorbeelden is er geen persoonlijk contact en bij de tweede wel.

Juist de coronatijd maakt duidelijk dat we behoefte hebben aan contacten met anderen. Velen vinden het benauwend dat bijna alles digitaal moet. We hebben de maatschappij zo ingericht dat mensen die niet handig zijn met de computer afhankelijk zijn van anderen. Velen kennen meer mensen via het scherm dan dat ze echt contact hebben met anderen. Dat leidt er zelfs toe dat mensen niet meer in het echt op iemand af durven stappen.

Ik heb hier geen pasklare oplossing voor, maar geloof wel dat het nodig is dat er weer loketten komen waar mensen om hulp kunnen vragen. Dat er meer echt contact komt tussen mensen.

Hopelijk worden we spoedig verlost uit de banden van de coronacrisis.

Hopelijk hebben we ons lesje geleerd: minder scherm en meer mens.

Beluister het gesprek dat Remco van Schellen van Omroep Zeeland met Willem had: